DZIEŃ SZPITALNY

Za nami dzień szpitalny.

Matka Polka rozpoczęła go o 8 by wszystko wyszykować i tak, zaczęłyśmy od przychodni, bo skierowanie było błędnie wypisane i trzeba było zrobić korektę, potem szpital dla mamy a następnie dla Poli.

I jak było? Tak, że padłam na twarz po powrocie do domu :/

Od początku: od tygodnia mam ostry kryzys, moje dziecko płacze ok 15h na dobę, ja płaczę razem z nim (z bezsilności) a do tego ostatnio jest problem z karmieniem. Mieszkanie wygląda jakby tajfun przeszedł :/. Ja odstresowuję sie wieczorami gotując lub ćwicząc.
Odnoszę wrażenie, że Pola ma już tak podrażniony układ pokarmowy, że z bólu nie może jeść, więc jeśli ktoś mi mówi, że karmienie piersią, to najlepsze co mogę dać dziecku, to zapraszam na godzinną obserwację. Do tego lekarze mówią "dopóki nie wymiotuje krwią i przybiera na wadze, to nic nie robimy :/ ". Na szczęście była u nas Pani doktor, która zobaczyła Polę w akcji i dziś byłyśmy na jednodniowej diagnostyce, na której ma córcia zaprezentowała się w pełnej krasie od płaczu, przez niejedzenie (wcześniej był problem, że jadła zbyt dużo) po zarzyganie mamy, bo matka wzięła strój na zmianę dla dziecka ale dla siebie nie:/

Na chwilę obecną wszystkie wyniki w normie, przed mami jeszcze jedno badanie na refluks ale tu musimy czekać aż się zwolni miejsce.
Do tego momentu będę czerpać siły z tych krótkich chwil kiedy na twarzy Poli pojawia się uśmiech.

Z pozytywów, to Polcia uwielbia wiersze Tuwima śmieje się jak jej czytam :D

są plusy i minusy takiego płaczu:

-

• ciężko wyjść gdziekolwiek do ludzi - Ci albo się wściekają albo uważają, że nic z tym nie robię i zasypują mnie dobrymi radami. A przecież jak dziecko płacze non stop, to raczej logiczne, że matka przetestowała już pewnie wszystko. Dziś jedna Pani powiedziała mi, że powinnam iść do lekarza ;)

• Serce mi pęka jak widzę jak ona się tak męczy

• opadam z sił momentami

+

• molo w Juracie było nasze, bo wszyscy uciekli
• dziś jak pojechałam do szpitala, to wyglądało to mniej więcej tak:

podchodzę pod gabinet ze spokojną Polą i pytam czy jest lekarz, bo byłam umówiona na 10.45
słyszę zbulwersowany głos: "niemożliwe, lekarz przyjmuje od 12, my też czekamy, na pewno nie była pani umówiona"
Pola zaczyna płakać
zbulwersowany głos:"może pani wejdzie przez zabiegowy, zapyta, może zadzwonią  po tego lekarza"
wchodzę do zabiegowego, wyjaśniam sytuację i mówię, że ludzie przed gabinetem już mają mnie dość. Dowiaduję się, że mogę na dole zarejestrować się bez kolejki :)
zjeżdżamy, do okienka bez kolejki tu kolejka (wszyscy "uprzywilejowani" więc grzecznie staję na końcu i słyszę krzyk z oddalonego okienka "Pani z tym dzieckiem, zapraszam bez kolejki, proszę przed wszystkich" :D
wracam pod gabinet, przychodzi lekarz
zbulwersowany głos:"doktorze Pani do Pana, może weźmie Pan ją do gabinetu"

i w ten sposób szybko załatwiłyśmy maminą sprawę
Mama ma zalecenia: dodatkowa suplementacja, notatki żywieniowe i 30.10 szereg badań do wykonania :/
Spartanie Dzieciom koniec`nie do odwiedzenia